บทที่ 371 คำพูดที่เต็มไปด้วยอารมณ์
ท่ามกลางความเงียบสงัด หลิวฟู่เฉิงสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวต่อว่า “ร้อยกว่าปีก่อน! ตอนที่ประเทศของเรายังยากจนและอ่อนแอ ประตูเมืองถูกเรือรบและปืนใหญ่ของมหาอำนาจตะวันตกถล่ม! โลกใบนี้ยังมีเสียงหนึ่ง! ชาวตะวันตกทุกคนต่างรู้สึกว่าพวกเราชาวจีนเป็นเผ่าพันธุ์ที่ต่ำต้อยที่สุด! พวกเราเหมาะกับงานที่ต่ำต้อยที่สุดและยากลำบากที่สุดเท่านั้น! พวกเราจะเป็นชนชั้นล่างสุดตลอดไป! …