บทที่ 92 ฉันเป็นคนนอกเพียงคนเดียวเหรอ?
กลับมาที่เชจู อากาศแจ่มใส เจียงฉินดึงกระเป๋าเดินทางของเขาแล้วเดินออกจากสถานีโดยไม่หยุดเลย ซุนหยานปินรู้สึกงุนงงอยู่พักหนึ่ง เมื่อมีสาวสวยเช่นนี้อยู่ตรงหน้าเขา ทำไมคนๆ นี้ถึงไม่อยากมองเธอด้วยซ้ำ และรีบจากไปราวกับว่าเขากำลังหลบหนี? เจียงฉินไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ถ้าเขารู้ …