บทที่ 1209 ก้าวหนึ่งออกไป
“เอิ่ม!?” เย่เฟิงอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา เขารู้ได้ทันทีว่าคนตรงหน้าคือวิญญาณเร่ร่อนอีกตนหนึ่ง แต่เมื่อพิจารณาจากการแต่งกายและอุปนิสัยของเขาแล้ว เขาดูแตกต่างจากผีที่เร่ร่อนอยู่ข้างนอกซึ่งกำลังรอคอยความรอดอย่างสิ้นหวัง ความจริงที่ว่าผีตนนี้สามารถอยู่ในห้องลับนี้ได้ แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาเป็นคนพิเศษ “โอเรียนทัล ใครอนุญาตให้คุณมาที่นี่?” …
