บทที่ 297 เรื่องราวของเรา
เรื่องราวเริ่มต้นด้วยบทพูดภายในของลูกสาวผู้มั่งคั่ง โดยบรรยายถึงความปรารถนาและความโหยหามิตรภาพของเธอโดยพื้นฐานแล้วมีทักษะทางสังคมเป็นศูนย์ วัยแรกรุ่นนั้นเป็นวัยที่เปิดกว้างอย่างยิ่ง และมิตรภาพอันล้ำค่าก็เปรียบเสมือนอัญมณีที่ส่องประกาย ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบอัญมณี เหมือนที่ไม่มีใครอยากอยู่คนเดียวในโลกนี้ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถก้าวแรกไปสู่สิ่งที่ไม่คุ้นเคยโดยสิ้นเชิงและค่อนข้างน่ากลัวได้สำเร็จ เด็กสาวที่ไม่กล้าริเริ่มแอบหวังให้เพื่อนที่ดีตัวใหญ่ตกลงมาจากฟากฟ้าผู้ซึ่งชอบเธอและทำดีกับเธอ ในช่วงกลางฤดูร้อนของปีนั้น เหล่าจั๊กจั่นส่งเสียงร้องอย่างต่อเนื่อง …