บทที่ 22 ท้องฟ้าเป็นผ้าห่ม และโลกเป็นเตียง
“เขาสมควรที่จะเป็นนักรบระดับเทพเจ้าแห่งสงคราม ด้วยพลังฝ่ามือที่แข็งแกร่งและครอบงำ!” เย่เฟิงใช้มือลูบไล้ รู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขากำลังสั่น และลมหายใจของเขาไม่สามารถคงที่ได้เป็นเวลานาน หากไม่ใช่เพราะเจ้านายคนที่สี่ของเขา ซึ่งเป็นอดีตเทพเจ้าแห่งสงครามด้วย และเรียนรู้ทักษะหมัดที่ดุร้ายและครอบงำไม่แพ้กันจากเขา เขาแทบจะไม่สามารถรับฝ่ามือนี้ได้เลย ถึงกระนั้น …