บทที่ 41 สมควรเป็นชมรมวรรณกรรมจริงๆ
เมื่อประตูบางบานเปิดแล้วจะไม่สามารถปิดได้ Su Naisheng นอนอยู่บนโต๊ะอย่างช่วยไม่ได้ แก้มสีแดงเข้มของเธอกดกับโต๊ะที่เย็นเฉียบ แต่มันก็ไม่สามารถทำให้หัวใจที่สับสนอลหม่านของเธอเย็นลงได้ เธอรู้สึกว่าเธอแตกสลายและเธอก็แตกสลายเพราะเธอมีความอยากรู้อยากเห็นเกินควร เธอเริ่มอ้อยอิ่ง เริ่มคร่ำครวญถึงความมหัศจรรย์ของโลก และเรียนรู้ภาษาต่างประเทศสองสามภาษาเพื่อแสดงออกถึงการปฏิเสธ เธอเป็นสาวไม่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย เจียง ฉิน ไอและเปลี่ยนเรื่องอย่างไม่ใส่ใจ: “อีกอย่างหนึ่ง ซูไน คุณช่วยสร้างโปรแกรมเล็กๆ ที่ตอบกลับโพสต์อัตโนมัติให้ฉันได้ไหม” “ตอบกลับอัตโนมัติ?” สุนัยเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ฉันแค่จัดเรียงหุ่นยนต์ที่มี ID เสมือนเพื่อตอบกลับแต่ละโพสต์ด้วยผายลมสีรุ้ง ว้าว เขียนได้ดีมากจนฉันเปียกมาก หรือมันเจ๋งจริงๆ มันเป็นวรรณกรรม และอื่นๆ” โปสเตอร์ให้ความรู้สึกถึงความสำเร็จ” สุนัยดันแว่นขึ้น:…
บทที่ 25 ช็อก! ยอดขายแย่มาก!
นับตั้งแต่การเสียชีวิตของ Xu Jiang Bai Jinhan ถูกศาลขัดขวางและกำลังรอการประมูลก่อนที่เขาจะถูกปลดบล็อกได้ ในเวลานี้ ชายหนุ่มและหญิงสาวจำนวนมากสวมเสื้อยืด Yaoyang Communication ปรากฏตัวขึ้นบนถนนพร้อมถือใบปลิวอยู่ในมือ จางเหยาหยางไม่ได้อธิบายเรื่องเสื้อยืด นี่คือรายละเอียดที่เพิ่มโดย Chen Shuting “ข้าวมาส่งแล้ว” “ข้าวมาส่งแล้ว” “รับข้าวด้วยใบปลิว” ชายหนุ่มและหญิงสาวถือใบปลิวที่พิมพ์ข้ามคืนและตะโกนไปตามถนน ผู้สัญจรผ่านไปมาหยุดตามๆ กัน โดยเฉพาะลุงกับป้าเป็นคนแรกที่เข้ามา “พี่ไปส่งข้าวจริงๆเหรอ?” “ให้ฉันอันหนึ่ง” ชายชราคนหนึ่งเข้ามาหยิบใบปลิว “ขออีกอันได้ไหม?” หลังจากอ่านใบปลิวแล้วลุงก็อยากได้อีกใบหนึ่ง ผู้สูงอายุจำนวนมากโลภกำไรเล็กๆ น้อยๆ “คุณปู่…
บทที่ 24 การสื่อสารเหยาหยาง
ใบหน้าของ Chen Shuting เปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอได้ยินว่ากำลังจะไปที่โรงแรม เธอลดความเร็วลง “ไม่ช้าก็เร็ว ไม่มีอะไรต้องละอายใจ” จางเหยาหยางกล่าว “ใครกันที่เขินอายขนาดนี้!” เฉิน ซู่ถิง กลอกตาไปที่จาง เหยาหยาง: “ฉันแค่สงสัยว่าฉันอยากไปโรงแรมไหน” “ถ้าอย่างนั้นคุณก็หยุดคิดได้แล้ว” Zhang Yaoyang มองไปที่ Chen Shuting และชื่นชมรูปร่างหน้าตาของเธอ ซึ่งทำให้ Chen Shuting รู้สึกเขินอายและรำคาญ นี่คือท่าทางของผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน “ไม่จำเป็น ด้านหน้ามีโรงแรม…
บทที่ 23 การทดสอบของลุงไท
เมื่อไหร่เจ้าหน้าที่ทุจริตจะยอมแพ้ และเมื่อไหร่จะกลับใจ? ตอนที่เขาจนมุม ตอนที่เขาถูกขังอยู่บนเก้าอี้สอบปากคำ โจจวงไม่ได้ถูกต้อนจนมุมหรือถูกสอบสวน หันหน้าไปทางตำแหน่งรองผู้อำนวยการ โจจวงยังคงเลือกที่จะล้มลง คดีนี้จบลงตรงนี้ อย่างไรก็ตาม ผู้บงการที่ต้องการฆ่าอันซินก็คือ Xu Jiang และตอนนี้ Xu Jiang ก็ตายไปแล้ว เฉาจวงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “ขอบคุณท่านผู้นำ เฉาจวงรู้สึกขอบคุณในความมีน้ำใจของเขา” “แน่นอนว่าเราต้องการคนของเราเองในสถานีตำรวจเพื่อทำสิ่งต่าง ๆ อย่างสะดวก” เลขานุการวังกล่าวอย่างภาคภูมิใจ เมื่อโจจวงตัดสินใจ การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในหัวของจาง เหยาหยาง ติ๊ง! 【ภารกิจเสร็จสิ้น】 【ภารกิจเสร็จสิ้น】 จางเหยาหยางมองไปที่กล่องสมบัติทองคำและระงับความตื่นเต้นของเขา…
บทที่ 22 อาชญากรรมที่สมบูรณ์แบบ
จางเหยาหยางวางสายโทรศัพท์ แม้ว่าอันซินจะเสียชีวิต แต่จ้าวลี่ตงก็ยังต้องการกำจัดซูเจียงในนามของ ‘การประชุมชมเชย’ จางเหยาหยางพูดกับเหลาโหมว: “พรุ่งนี้ไปลองปืนดู” ติ๊ง! จางเหยาหยางตกตะลึงหลังจากเห็นรางวัลภารกิจที่ระบบมอบให้ ในเวลานี้เหล่าโมยังคงเล็งอยู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้ปืน อย่างไรก็ตาม ลาวโหม่มีพรสวรรค์ด้านการยิงแม่นมาก จางเหยาหยางจำได้ว่าในละครต้นฉบับ ลาวโมยิงโจจวงในโรงงานเหล็ก เมื่อมองไปที่เหล่าโม่ที่จดจ่ออยู่ จู่ๆ จางเหยาหยางก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมา จางเหยาหยางเกือบจะชื่นชมว่าเขาเป็นอัจฉริยะทางอาญาจริงๆ ดังนั้น Zhang Yaoyang จึงหยิบปืนพกของ An Xin ออกมาแล้วมอบให้ Lao Mo: “ใช้อันนี้สิ” เล่าโมมองปืน 64…
บทที่ 40 ฉันไม่ได้ดูส่วนวิดีโอจริงๆ
“นั่นแฟนเธอเหรอ?” ดวงอาทิตย์ส่องแสงราวกับไฟบนท้องฟ้าเหนือลินดา แต่ในขณะนี้ เด็กๆ ในห้อง 4 รู้สึกเย็นชาอย่างยิ่งในใจ เฟิงหนานซูได้รับการยอมรับว่าเป็นนางฟ้าในห้อง 4 เธอทำให้เด็ก ๆ ทุกคนในห้อง 4 หลงใหลเมื่อเธอปรากฏตัวเมื่อวานนี้ นอกจากนี้ยังเป็นเพราะการดำรงอยู่ของเธอที่ทำให้เด็ก ๆ ในชั้นเรียนอื่นถึงกับอิจฉาจนตาย ฉันไม่ได้แบ่งออกเป็นสี่ชั้นเรียน หลังจากได้ยินคำพูดแบบนี้หลายครั้ง เด็กๆ ในระดับ 4 ของแผนกการเงินต่างก็พัฒนาความมั่นใจในตนเองอย่างลึกลับ ราวกับว่าการถูกจัดให้อยู่ในชั้นเรียน 4 เป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ แม้ว่าเธอจะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนใดก็ตามที่คุยกับเธอ แต่ยิ่งเธอทำเช่นนี้ ผู้คนก็ยิ่งปฏิบัติต่อเธอในฐานะเทพธิดามากขึ้นเท่านั้น จะบอกว่าผู้ชายทุกคนราคาถูกล่ะ?…
บทที่ 39 เฟิงหนานชูของฉัน
“นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น” เจียง ฉิน ตอบโดยไม่แปลกใจนัก จริงๆ แล้ว เขารู้เรื่องนี้หมดเลย Ren Ziqiang ปล่อยหน้าผาเวรนี้ออกมา เขาเป็นคนเลียสุนัขด้วยซ้ำเพื่อหาหัวข้อที่สาวๆ สนใจ ต้องรออีกวันคุณต้องหลอกเขาให้รู้ว่าใจคนมันชั่ว “คุณไม่รู้สึกเขินอายเลยเหรอ? คุณถึงได้หยิบยกเรื่องแบบนี้ขึ้นมา?” เจียงเทียนถามคำถามของเขา หลังจากได้ยินสิ่งนี้ เจียงฉินก็ดูสงบ: “ความล้มเหลวจะน่าละอายขนาดไหน เมื่อวานฉันขอร้องป้าโรงอาหารให้เพิ่มเนื้อให้ฉัน แต่เธอก็ล้มเหลวเหมือนกัน” “ใช่แล้ว ป้าโรงอาหารคือสาวงามผู้โดดเดี่ยวในโรงเรียนจริงๆ” โจว เฉา ซึ่งนั่งอยู่ด้านหลัง อดไม่ได้ที่จะขัดจังหวะ เมื่อได้ยินคำพูดของ Jiang Qin…
บทที่ 38 การฝึกทหารอยู่ระหว่างดำเนินการ
เช้าวันรุ่งขึ้น การฝึกทหารที่มหาวิทยาลัยหลินชวนเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ รถบัสสองชั้นสีดำบรรทุกเจ้าหน้าที่ตำรวจและทหารติดอาวุธจำนวนมากเข้าไปในวิทยาเขตหลินชวน ในเวลาเดียวกัน นักเรียนปีหนึ่งจำนวนมากก็หลั่งไหลเข้ามาในสนามเด็กเล่นจากบริเวณหอพัก ในเวลานั้น นอกทีมการเงินรุ่นที่ 4 ก็มีเสียงพูดคุยกันปะปนกัน ผสมกับเสียงอุทาน เช่น “ฉันโง่” “สวยมาก” “นางฟ้า” และ “ฉันโง่” ก็เหมือนกับการพบปะของเหล่าคนดัง ดึงดูดผู้คนจากข้างบ้านให้มาดู เจียงฉินส่ายหมวกและลูบผมให้เรียบ ถอนหายใจว่าอากาศร้อนเกินไป เพิ่งจะเช้า หมวกของฉันก็เริ่มจะหมด และฉันก็คงไม่ร้อนขนาดนี้เมื่อเริ่มฝึกทหาร ในเวลาเดียวกัน Cao Guangyu, Zhou Chao และ Ren…
บทที่ 37 อย่ามีคู่หูมากเกินไป
“ไม่ ฉันล้อเล่นเมื่อกี้เพียงเพื่อปลอบใจลาวเจียง ฉันจะไล่ตามผู้หญิงมาสามปีได้ยังไง? เป็นไปไม่ได้ที่คนรวยรุ่นที่สองอย่างฉันจะคิดเรื่องนี้!” Cao Guangyu เสียใจและพยายามพูดเล่น “อา ใช่ ใช่” โจว เฉาไม่ต้องการได้ยินอะไรจากเขาอีก เขาจึงหยิบกระดาษชำระแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ “จริงๆ แล้วฉันมีความสัมพันธ์บ้าๆ บอๆ ถึงห้าความสัมพันธ์ แต่ยิ่งเราพูดคุยกันมากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งน่าสนใจน้อยลงเท่านั้น เมื่อนั้นฉันจึงได้รู้ว่าคนโสดนั้นเป็นขุนนาง” “ฉันรู้ เล่าเฉา แต่หยุดไล่ตามฉันแล้วพูดว่า ฉันจะไปเข้าห้องน้ำบ้าๆ หน่อยได้ไหม ถ้าเธออยากเล่นลิ้น ก็ไปที่เหรินซีเฉียง!” โจวเฉาหยุดที่ประตูห้องน้ำพร้อมกับม้วนกระดาษ เขารำคาญโจกวงหยูมากจนเอื้อมมือออกไปปิดประตูระเบียง Cao…
บทที่ 36 พ่อเริ่มชั้นเรียนกันเถอะ
“คุณคิดว่าลาวเจียงมีภูมิหลังแบบไหนที่ทำให้สาวงามในโรงเรียนสองคนต่อสู้กันจนตายเพื่อเขา ฉันไม่เข้าใจจริงๆ” “ฉันก็คิดไม่ออกเหมือนกัน เขาแค่หล่อกว่า ผิวขาวกว่า ใจกว้างมีเงินมากกว่า พูดเจ้าชู้มากกว่า ไม่ใช่หรือไง นอกจากพวกนี้ แล้วเขามีอะไรอีกล่ะ ทำไมเขาถึงไปเทียบกับผู้ชายดีๆ อย่างเรา” ?” สำนักวิชาการเงินหอพักชาย 302. Ren Ziqiang และ Zhou Chao ได้ศึกษาเรื่องนี้ตั้งแต่พวกเขากลับมาจากโรงแรม เช่นเดียวกับการศึกษาความลับของศิลปะการต่อสู้ พวกเขาจินตนาการไม่ออกจริงๆ ว่าผู้หญิงที่ชอบความงามของโรงเรียนที่ควรจะเย็นชาราวกับแสงจันทร์ จะรู้สึกเสียใจได้ขนาดนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเจียงฉิน แต่เจียงฉินกลับเพิกเฉยต่อเขา ดูเบื่อหน่าย และเท่มาก ลิ้นชา ผู้หญิงแบบนี้ไม่ควรกลัวตกเวลาถือไว้ในมือหรือกลัวละลายเมื่อหยิบเข้าปาก?…