บทที่ 1332 ดั่งสายฟ้า

มังกรถูกปล่อยออกจากคุก
มังกรถูกปล่อยออกจากคุก

เผชิญกับปัญหานี้

เย่เฟิงยังไม่ได้พูดอะไรเลย

ปีศาจอามอนเป็นคนแรกที่พูดโต้ตอบ

“คุณถามว่าเขาเป็นใคร?”

“ฮ่าๆ ตั้งแต่เมื่อไรที่ Illuminati กลายเป็นกลุ่มคนโง่เขลาไปซะแล้ว?”

“เจ้ายังจำเทพสงครามเซียเย่ผู้ยิ่งใหญ่ผู้โด่งดังไม่ได้เลยหรือ? เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้มาที่เซียเซีย?”

มันเหมือนกับการขึ้นภูเขาแบบมั่วๆ โดยไม่รู้ว่าจะบูชาภูเขาไหน นี่มันเหมือนการแสวงหาความตายไม่ใช่เหรอ?

จากเสื้อผ้าที่เกอเธ่และคนอื่นๆ สวมใส่ ซึ่งมีสัญลักษณ์เฉพาะของกลุ่มอิลลูมินาติ ทำให้ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่ปีศาจอามอนจะรับรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา

แต่ปีศาจอามอนดูจะผิดหวังเล็กน้อยกับกลุ่มสมาชิก Illuminati ที่อยู่ตรงหน้าเขา

คิดว่าแต่ละรุ่นมันแย่กว่ารุ่นก่อนๆ ซะอีก!

Illuminati เคยรวบรวมผู้มีความสามารถสูงสุดของโลก และจะไม่เกินจริงเลยหากจะบอกว่านั่นคือการรวมตัวของผู้มีความสามารถสูงสุด

ใครบ้างจะคิดว่าทุกวันนี้ Illuminati กลายเป็นกลุ่มที่โง่เขลามากจนไม่รู้จักศัตรูที่แข็งแกร่งที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาด้วยซ้ำ

อะไร!?

เขาคือเย่จ้านเซิน! ?

เมื่อข่าวนี้ถูกเปิดเผย สมาชิกกลุ่ม Illuminati ต่างเกิดความโกลาหล

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่รู้หรือไม่เอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้ ตรงกันข้าม พวกเขาทำการบ้านเกี่ยวกับบุคคลนี้มาก่อนที่จะมาถึง และถึงขั้นตัดสินใจว่า เว้นแต่จำเป็นจริงๆ พวกเขาควรหลีกเลี่ยงการโต้ตอบหรือขัดแย้งใดๆ กับเขา

เพราะนั่นคือเย่เฟิง ชายผู้แข็งแกร่งและไร้เทียมทานที่สุดในประเทศ ไม่มีใครสามารถมั่นใจได้ว่าจะเอาชนะศัตรูที่แสนเจ้าเล่ห์และยากลำบากเช่นนี้ได้

ยิ่งไปกว่านั้น จุดประสงค์ที่แท้จริงของพวกเขาในการมาที่นี่ก็คือการตามหาสัตว์ร้ายในตำนาน แต่พวกเขาไม่อยากต่อสู้กับเทพสงครามที่ไม่เคยพ่ายแพ้แห่งต้าเซียและก่อเรื่องวุ่นวาย

“คุณคือเย่เฟิง!”

เกอเธ่ตระหนักถึงสิ่งนี้ในเวลาต่อมา และรู้สึกทั้งเหลือเชื่อและตกใจ

ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนคนนี้สามารถสร้างภาพลวงตาของมังกรดูดน้ำได้อย่างง่ายดาย

ไม่แปลกใจเลยที่ปีศาจแห่งตะวันตกยังคงถูกปราบปรามอยู่ในหอคอยของชายผู้นี้

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ชายคนนี้กล้าพูดว่าปีศาจส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเขา!

เนื่องจากเขาคือเย่เฟิงผู้โด่งดัง หรือเทพเจ้าสงครามเย่ ผู้เพิ่งพิชิตจักรวรรดิโรมันตะวันตก และปีศาจทั้ง 72 ตนก็ถูกเขาปราบไปด้วยเช่นกัน ซึ่งก็สมเหตุสมผล

“โอ้พระเจ้า… เขาคือเย่… เย่ เทพเจ้าแห่งสงครามงั้นเหรอ!?”

ออสตินยังตกตะลึงเมื่อทราบตัวตนของเย่เฟิง

มันน่าตกใจยิ่งกว่าการเห็นมังกรดูดน้ำเมื่อกี้เสียอีก

จางจื้อเป่าที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็มีสีหน้าประหลาดใจเช่นกัน

ฉันอดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณ… พรุ่งนี้คุณไม่ต้องดวลกับพระเต๋าแก่ๆ เหรอ?”

“เหตุใดท่านจึงวิ่งมาที่นี่ดึกดื่นเช่นนี้ แทนที่จะพักผ่อนและรวบรวมพลังสำหรับการต่อสู้กับปรมาจารย์สวรรค์ในวันพรุ่งนี้?”

และสมาชิกกลุ่ม Illuminati ก็รู้สึกเหมือนว่าพวกเขากำลังบ้า

หากพวกเขาถามว่าใครที่พวกเขาอยากพบน้อยที่สุดเมื่อพวกเขาทำพฤติกรรมลับๆ คืนนี้ Ye Feng อาจจะอยู่ในรายชื่อ และอยู่ที่อันดับต้นๆ ของรายชื่อด้วย!

พวกเขาอยากจะพบกับปรมาจารย์สวรรค์แห่งภูเขาหลงหูและต่อสู้มากกว่าที่จะพบกับเทพเจ้าสงครามผู้ก่อปัญหาไปทั่วทุกแห่ง

เมื่อบุคคลนี้ปรากฏตัวที่นี่ พวกเขาจะเดือดร้อนอย่างแน่นอน

ฉันกลัวว่าสุดท้ายแล้วความพยายามของฉันทั้งหมดจะสูญเปล่าและฉันจะต้องลงเอยด้วยการทำให้สิ่งต่างๆ ง่ายขึ้นสำหรับคนคนนี้

เมื่อทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุทราบตัวตนของเย่เฟิง พวกเขาก็ตกใจหรือหวาดกลัวมาก

หญิงยักษ์พูดอีกครั้งโดยสอนโดยใช้ตัวอย่าง

“เห็นไหม? Wuxia Amon ได้เรียนรู้ที่จะสรุปเกี่ยวกับสถานการณ์อื่นๆ ไปแล้ว”

“เมื่อมีใครถามถึงตัวตนหรือชื่อของอาจารย์เรา คงจะดูเป็นการดูหมิ่นถ้าอาจารย์ตอบเป็นการส่วนตัว ดีที่สุดก็คงเป็นการไม่สุภาพ และแย่ที่สุดก็คงเป็นการไร้ความสามารถ”

“ในเวลาแบบนี้ เราไม่สามารถนั่งเฉย ๆ นิ่งเฉยได้ เราต้องรีบตอบ”

“แล้วใครเป็นคนตอบก็สำคัญมากด้วย ถ้าเราสองคนแนะนำตัวกัน ชาวต่างชาติพวกนั้นก็คงจะเชื่อแน่ๆ เพราะยังไงพวกเขาก็ไม่รู้จักเราอยู่แล้ว!”

“เนื่องจากเราทั้งคู่มาจากเผ่าตะวันตกและรู้จักกันดี ภารกิจสำคัญนี้จึงต้องเป็นของอู๋เซีย อามอน! เมื่อนั้นคำพูดของเขาจึงจะทรงพลังเป็นสองเท่า!”

ขณะที่เธอพูด หญิงยักษ์ก็เม้มริมฝีปาก ทำท่าให้ทุกคนสังเกตสีหน้าตกใจของชาวต่างชาติ

“ความรู้คือการเข้าใจโลก และการเขียนคือการเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์”

“เสี่ยวหลิว คุณยังต้องเรียนรู้อีกมาก!”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *


error: Content is protected !!