by 
ดังนั้นในช่วงเวลาที่สำคัญนี้
เย่เฟิงแยกฝูงชนออก ก้าวไปข้างหน้า และพูดเสียงดัง
“วันนี้เป็นวันสำคัญที่ข้าพเจ้าได้รับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของจักรวรรดิโรมัน”
“ให้หน้าฉันหน่อย แล้วหยุดก่อเรื่อง และอย่าให้ใครต้องตาย!”
“ฉันเห็นใจสิ่งที่พวกแม่มดต้องเผชิญในอดีต แต่นี่ไม่ใช่หนทางในการแก้แค้น”
เมื่อเห็นเย่เฟิงพูดออกมา แม่มดฝั่งตรงข้ามก็ตกตะลึงกันหมด
“คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ทำไมฉันต้องให้หน้าคุณด้วย”
“ท่านอัครมหาเสนาบดีแห่งจักรวรรดิโรมันงั้นเหรอ? ท่านสมรู้ร่วมคิดกับคนพวกนั้น ข้าปล่อยท่านไปไม่ได้!”
“เจ้ากล้าพูดจาเช่นนั้นกับราชินีของเราได้อย่างไร? ถ้าไม่ใช่เพราะหน้าตาอันหล่อเหลาของเจ้า ข้าคงฆ่าเจ้าไปแล้ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ราชินีแม่มดเอวาก็มองไปที่เย่เฟิงด้วยความสนใจ
ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้คาดหวังว่า Ye Feng จะพูดแบบนั้น
ถามด้วยความอยากรู้ “แล้วบอกข้าหน่อยว่าเราจะแก้แค้นอย่างไร!?”
“การฆ่าเป็นเรื่องง่าย”
เย่เฟิงพูดอย่างใจเย็น
“ส่วนที่ยากคือการทำลายหัวใจ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ราชินีแม่มดอีฟก็เข้าสู่ความคิดอันลึกซึ้งทันที
เย่เฟิงกล่าวต่อ “แม้ว่าเจ้าจะสามารถฆ่าลูกหลานของศัตรูทั้งหมดได้ เจ้าก็จะทำได้เพียงแก้แค้นเท่านั้น แต่เจ้าจะไม่สามารถแก้แค้นความเกลียดชังของเจ้าได้”
“และถ้าเจ้าต้องการการแก้แค้นที่แท้จริง เจ้าต้องเหยียบย่ำศัตรูให้จมอยู่ใต้ฝ่าเท้าไปชั่วรุ่นต่อรุ่น! ให้แน่ใจว่าพวกมันจะไม่ลุกขึ้นมาอีก!”
ถ้อยคำเหล่านี้ปลุกเร้าความทะเยอทะยานในการแก้แค้นของราชินีแม่มดเอวา
เพราะคำพูดของเย่เฟิงสอดคล้องกับสิ่งที่เธอกำลังคิด
อย่างไรก็ตาม กลุ่มแม่มดในปัจจุบันยังอ่อนแอเกินไปที่จะแข่งขันกับอาณาจักรทั้งเจ็ดได้โดยตรง
แม้แต่การเผชิญหน้ากับประเทศใดประเทศหนึ่งก็ยังเป็นเรื่องยากอยู่บ้าง
เหมือนกับการโจมตีแบบแอบโจมตีจักรวรรดิโรมันในปัจจุบัน มันเป็นเพียงการจับอีกฝ่ายไว้ไม่ทัน
จักรวรรดิโรมันจะไม่ยอมให้โอกาสเช่นนี้เกิดขึ้นอีก
สิ่งที่กลุ่มแม่มดต้องทำตอนนี้คือแปลงร่างเป็นนักฆ่าในเวลากลางคืน ข่มขู่ศัตรู และหาโอกาสทำให้พวกมันเงียบ
แต่การต้องการจะล้มล้างโลกตะวันตกทั้งหมดในครั้งเดียวหรือกระทั่งเหยียบย่ำศัตรูทั้งหมดที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าเป็นเรื่องที่พูดได้ง่ายกว่าทำจริง! ?
“คุณเป็นผู้ชายที่ฉันชื่นชมจริงๆ!”
คำพูดของเย่เฟิงกระทบใจของราชาแม่มด
“แต่มันพูดง่ายสำหรับคุณ แต่มันจะง่ายขนาดไหนกันที่จะทำมัน?”
“คุณทางตะวันออกเต็มใจที่จะลุกขึ้นมาต่อสู้และประกาศสงครามกับทั้งเจ็ดอาณาจักรเพียงเพื่อแม่มดหรือไม่?”
ราชินีแม่มดเอวาคิดว่าหากมหาอำนาจฝ่ายตะวันออกไม่เข้าร่วมสงครามโดยตรง ก็คงไม่สามารถโค่นล้มโลกตะวันตกทั้งหมดในระยะสั้นได้
“หรือบางทีคุณกับกองกำลังชั้นยอดของคุณอาจช่วยฉันได้บ้าง?”
ราชินีแม่มดเอวาจ้องมองเย่เฟิงและถามด้วยแววตาคาดหวัง
“ฉันได้ยินมาว่าคุณอยู่ที่หย่งโจว ต้าเซีย กำลังบังคับบัญชากองทัพจำนวน 300,000 นาย!”
“เจ้าจะยอมส่งทหารมาหาพวกเราโดยไม่ได้รับอนุญาตงั้นหรือ?!”
กองทัพขนาดใหญ่เช่นนี้เทียบได้กับกำลังทหารทั้งประเทศเลย
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่กลุ่มแม่มดจึงสนใจที่จะหารือความร่วมมือกับเย่เฟิง
พวกเขาต้องการใช้เขาเป็นกำลังภายนอกเพื่อต่อสู้กับศัตรูร่วมกัน
อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้เปลี่ยนไปหลังจากที่ Ye Feng กลายเป็นนายกรัฐมนตรีของจักรวรรดิโรมัน
สิ่งนี้ทำให้ราชินีแม่มดเอวาผิดหวังเล็กน้อย
โดยไม่คาดคิด สิ่งที่ Ye Feng ต้องการก็คือตำแหน่งสูงและเงินเดือนที่สูง
ในท้ายที่สุดมันก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิตะวันตกที่ฉ้อฉล
“ไม่มีสิ่งใดในโลกที่ยากหากคุณตั้งใจ!”
ในเวลานี้ เย่เฟิงยังคงพูดอย่างใจเย็น
“บัดนี้ ข้าจะเหยียบย่ำจักรวรรดิโรมันให้จมอยู่ใต้เท้าของข้า บังคับให้พวกเขาทำลายกฎเกณฑ์และสละตำแหน่งนายกรัฐมนตรีให้แก่ข้า!”