by อะไร!?
เมื่อพูดคำเหล่านี้ออกไป เย่เฟิงก็ตกตะลึง
เมื่อมาถึงที่นี่ เย่เฟิงคิดถึงความเป็นไปได้นับไม่ถ้วน และรู้สึกว่าเขาแค่ผ่านมาที่นี่เท่านั้น
โดยไม่คาดคิด Kong Mengqi ก็อยู่ที่นี่จริงๆ! ?
ทำไมเป็นอย่างนั้น!?
เมื่อมองไปรอบๆ และเห็นเสาเวทมนตร์ที่สูงตระหง่าน เย่เฟิงไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าขงเหมิงฉีจะกลายเป็นอะไรไปแล้ว
“นี่เจ้า…เจ้าล้อข้าเล่นใช่ไหม!?” เย่เฟิงถามด้วยความตกตะลึง
“เดิมทีฉันไม่อยากให้คุณเห็นเรื่องทั้งหมดนี้” พระสันตปาปาถอนหายใจและกล่าวว่า “แต่ในเมื่อคุณยืนกรานที่จะพบเธอคืนนี้ ฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก…”
“นางอยู่ไหน” เย่เฟิงถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“ทางนี้” พระสันตปาปาเดินลึกเข้าไปอีก “ตามข้ามา”
ในไม่ช้า เย่เฟิงก็มาถึงเสาที่แกะสลักด้วยเปลวเพลิงและเทวดา
พระสันตปาปาชี้และกล่าวช้าๆ ว่า “เบเลียล เทพปีศาจตนที่ 68 ถูกผนึกไว้ที่นี่!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่เฟิงก็ยื่นมือออกไปและสัมผัสเสาหินอย่างช้าๆ ราวกับว่าเขาต้องการสัมผัสออร่าของคงเหมิงฉีจากมัน
แต่ก็ไม่มีอะไรเลย
เสาหินเหล่านั้นเย็นเฉียบราวกับว่าเป็นน้ำแข็งที่ไม่ละลายมานานนับพันปี
ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากความตาย ไม่มีร่องรอยของชีวิตเลย
“ขอโทษ……”
เย่เฟิงรู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก เขาไม่ควรปล่อยให้ขงเหมิงฉีมาที่นี่คนเดียว
“ฉันสายนะ…”
ขณะที่เขาพูด เย่เฟิงกำหมัดแน่น หวังว่าเขาจะทุบเสาหินตรงหน้าเขาด้วยหมัดเดียวและช่วยขงเหมิงฉีได้
แต่เย่เฟิงยังคงมีคำถามมากมาย ก่อนที่เขาจะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด เย่เฟิงไม่กล้าทำอะไรโดยพลการ เพื่อไม่ให้ขงเหมิงฉีเผลอไปทำร้าย
“ทำไมเรื่องนี้ถึงเกิดขึ้น!?”
“ปีศาจไม่ได้ถูกปิดผนึกไว้ข้างในเหรอ? มันเกี่ยวอะไรกับขงเหมิงฉี?”
“แล้วผู้หญิงที่เรียกตัวเองว่านักบุญที่ฉันพบใต้หอเอนตอนกลางวันนั่นเป็นใครกัน?”
เมื่อเผชิญกับคำถามมากมาย พระสันตปาปาก็ตอบคำถามเหล่านั้นทีละข้ออย่างอดทน
“นักบุญที่ท่านเห็นคือขงเหมิงฉี หรือจะพูดให้ถูกคือขงเหมิงฉีที่ถูกปีศาจควบคุม แต่ท่านไม่ต้องกังวลมากนัก อีกไม่นานจิตสำนึกของขงเหมิงฉีจะควบคุมร่างกายของนางได้อีกครั้ง เพียงแต่นางยังไม่ปรับตัวเท่านั้น…”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เฟิงก็ตัวสั่นอีกครั้ง สิ่งที่เขาไม่อยากให้เกิดขึ้นในที่สุดก็เกิดขึ้น
“คุณหมายความว่าขงเหมิงฉีและเทพปีศาจได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกันงั้นเหรอ?”
พระสันตปาปาพยักหน้าและกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณคิดอย่างนั้นก็ได้ แต่——”
“ถ้าจะให้ชัดเจน ร่างของคงเหมิงฉีถูกใช้เพื่อปิดผนึกปีศาจ”
“เพราะนางเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์ที่หายากซึ่งสามารถนำมาใช้ผนึกปีศาจได้”
“ยิ่งศักยภาพของกายศักดิ์สิทธิ์มีมากเท่าใด ปีศาจที่ถูกปิดผนึกก็จะยิ่งทรงพลังมากขึ้นเท่านั้น”
“กงเหมิงฉีเป็นหนึ่งในนักบุญและนักบุญหญิงที่ดีที่สุด”
“ดังนั้นในร่างกายของเธอจึงถูกผนึกไว้ด้วยราชาแห่งนรก เทพปีศาจเบเลียล ผู้ควบคุมหุบเขาเปลวเพลิงทั้งหมดและเหล่าคนตาย!”
ใช้ร่างกายมนุษย์เพื่อปิดผนึกปีศาจ!?
แม้ว่าเขาจะได้รับบทเรียนจากอาจารย์คนที่ 66 ของเขาแล้ว แต่เย่เฟิงก็ยังไม่สามารถยอมรับได้เมื่อผู้คนรอบข้างเขาทำผิดซ้ำแบบเดิม
“แล้ว…นางมาอยู่ในเสาหินนี้ได้อย่างไร” เย่เฟิงถามต่อ “นี่คือราคาที่ต้องแลกมาด้วยการผนึกปีศาจหรือ? นางต้องถูกผนึกไว้ในเสาหินด้วยหรือไม่?”
“ไม่ ไม่ ไม่…” พระสันตะปาปาโบกมือและอธิบายว่า “ตอนกลางวัน พวกเขาก็ไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไป แต่ตอนกลางคืน เหล่านักบุญและนักบุญเหล่านั้นจะกลับมาที่นี่ แปลงร่างเป็นมนุษย์หิน และผนึกพลังอันมืดมิดที่สุดเหล่านี้ไว้!”